چگونه کودکان را تنبیه کنیم؟_شرکت خدماتی شکوفایی

چگونه کودکان را تنبیه کنیم؟

در حالی که تنبیه تنها یک بخش از ایجاد نظم و انضباط در یک کودک رو به رشد است، اما بخش بسیار مهمی است. دانستن اینکه چگونه یک فرزند بدرفتار را به طور موثر تنبیه کنید، برای رشد و تربیت و به بلوغ رساندن فرد امری حیاتی است. کودکانی که هرگز نتوانند تفاوت بین درست و اشتباه را یاد بگیرند، ممکن است در زندگی بعد از آن مشکلات تحصیلی، حرفه ای و حتی روانشناختی داشته باشند، بنابراین هرگز برای تفکر درباره یک استراتژی عادلانه (اما موثر) برای فرزندتان، خیلی زود یا دیر نیست

در این مقاله به یادگیری ده استراتژی­ هوشمند
برای نظم و انضباط فرزندان و نحوه تنبیه آن­ها پرداخته شده است.

1. ۱- ثابت قدم ماندن. این موضوع مهمترین چیزی است که باید در تربیت کودک به یاد داشته باشید.  اگر قوانین همیشه در حال تغییر باشند، فرزند شما نمی تواند قوانین را یاد بگیرد. ثابت قدم بودن هم برای آموزش صحیح تربیت فرزندتان وهم اینکه خود فرزندان یاد بگیرند که کدام رفتارها قابل قبول و کدام یک غیر قابل قبول است، ضروری می­باشد.
2. در برخی موارد تنبیه نکردن کودک و یا اجازه دادن به فرزند برای انجام کار اشتباه، به آنها یاد می دهد که گاهی اوقات (یا همیشه) رفتار بدی داشته باشد و این رفتار از نظر آن­ها اشکالی نداشته باشد.

• ۲- از قوانین ثابتی برای تنبیه فرزندتان استفاده کنید. فرزندان شما نیاز
  دارند تا هر یک از قوانین و همچنین مجازاتی که برای شکستن قوانین با آن­­ها مواجه
  هستند را درک کنند و بدانند. لذا  بدون دلیل روشن
  برای انجام این کار، به طور خودسرانه قوانین خود را تغییر ندهید و یا حتی برای
  رفتارهای خاص نوع تنبیه را تغییر ندهید.
• اگر کودک شما
  بارها و بارها یک قانون را نقض می­کند، با آنها صحبت کنید که چرا مهم است که این
  قانون را رعایت کنند. شما می توانید به آنها بگویید: "نباید در خانه بدوید
  چرا که ممکن است باعث شود آسیب ببینید یا اینکه وسیله­ای را بشکنید" همچنین این امر
  به آن­ها کمک می کند تا قواعد را به صورت بصری در ذهن خود به تصویر بکشند و همیشه
  آن­ها را به یاد داشته باشند.

• ۳- هر زمان که رفتار بد فرزند خود را می­بینید به او متذکر شوید. به رفتار اشتباهی که انجام داده اشاره کنید و قوانین را به او یادآوری کنید و رفتارهای بد وی را نادیده نگیرید.
• به کودک خود نوع رفتاری را که می خواهید ببینید یادآوری کنید.
• همچنین در زمانی که کودک کار درستی انجام می­دهد باید او را مورد ستایش و تمجید قرار دهید. مثلا بگویید " امروز بسیار کار خوبی کردی که خودت اسباب بازی­هایت را جمع کردی."

پیشنهاد شکوفایی به شما  پادکست تنبیه کودکان

• ۴- یک تنبیه معقول و مناسب را تعیین کنید و سپس نسبت به آن ثابت قدم و پایدار
  باشید. یک تنبیه را
  انتخاب نکنید که پس از آن اجازه دهید فرزند شما آن را نپذیرد و یا حتی بخواهد که
  شما آن را به یک تنبیه آسان­تر تغییر دهید. همچنین به کودکان خود اجازه ندهید که
  با ترفند گریستن و یا نگاه معصومانه بخواهند از تنبیه شدن طفره بروند.

• مرزهای بسیار روشن و مشخصی را تعیین کنید. اگر فرزند شما واقعا نداند که رفتارهای بد کدام رفتارها هستند، این کودک سخت کوشش می­کند تا از رفتار بد اجتناب کند. شما باید به فرزند خود از سنین کودکی  یک ایده اساسی از آنچه اشتباه است و آنچه که درست است یاد بدهید، زیرا آنها نمی توانند این تمایز را درک کنند. راهکار این است که با ایجاد مرزهای روشن رفتارهای خوب و بد را به او آموزش دهید، یعنی اینکه برای کودک روشن کنیم چرا و چگونه یک رفتار بد اشتباه است و سپس به کودک یادآور شوید که اگر آن رفتار را تکرار کرد مورد تنبیه قرار می­گیرد. (و البته، باید در مورد این مرزها ثابت قدم ماند.)
• واضح است که توانایی فرزند یا فرزندان شما برای درک استدلال مرزهای تعیین شده، با افزایش سن آنها تغییر خواهد کرد. به عنوان مثال، در مورد کودک نوپایی که فقط یاد می­گیرد که چگونه صحبت کند، اگر شما در مورد اینکه آسیب رساندن به دارایی­های دیگران یک نوع بی­احترامی به آن افراد محسوب می­شود، صحبت کنید کودک نمی­فهمد که نقاشی کشیدن بر روی دیوارها نیز جزء این نوع بی­احترامی­هاست و نباید این کار را انجام دهد. در عوض، شما باید با یک "نه" قاطع و در صورت لزوم، با برداشتن قلم کودک از دست وی به او آموزش دهید که این کار اشتباه است.    

• ۶- نوع و میزان تنبیه را براساس رفتارهای نامناسب انتخاب کنید چرا که رفتارهای
  بد مختلف نیاز به تنبیه­های متفاوتی دارند. رفتارهای نامناسب کوچک یا رفتارهای
  اشتباهی که برای اولین بار از سوی فرزندان رخ می­دهد ممکن است تنها به یک هشدار جهت
  عدم تکرار آن نیاز داشته باشد. این در حالی است که ممکن است رفتارهای اشتباه شدید
  یا رفتارهای خشونت آمیز به واکنش جدی نیاز داشته باشند. سعی کنید در مورد تنبیه­هایی
  که به آنها اختصاص داده­اید معقول باشید، به این نکته توجه داشته باشید که فرزندان
  کامل و بی نقص نیستند و به کمک برخی از اشتباهات یاد می­گیرند که چگونه رفتار کنند،
  اما نکته مهم این است که اطمینان حاصل شود که آن­ها متوجه رفتار اشتباه خود شوند و
  بدانند که درصورت تکرار برای والدین قابل تحمل و چمشپوشی نخواهد بود.
• ·   به عنوان یک مثال
  واضح، نگه داشتن کودک در خانه به مدت یک
  ماه، یک تنبیه شدید برای کودکی است که تنها اشتباه او این بوده که فرمی را که
  مدرسه برای امضای والدین به او داده است به والدینش تحویل نداده است. تنها مجازاتی
  که می­توان برای او درنظر گرفت این است که به او اجازه ندهند در کاری که فرم
  درخواست آن را به والدینش تحویل نداده شرکت کند تا زمانی که موافقت والدین را جلب
  کند.
• والدین باید نوع تنبیه­ها را متناسب  با سن کودک درنظر بگیرند. برای راهنمایی خوب
  برای اینکه کدام نوع تنبیه برای محدوده­های سنی مناسب است، به سایتParents.com  و بخش تنبیه­ها برای کودکان ۱ تا
  ۱۰ ساله مراجعه کنید.

پیشنهاد شکوفایی به شما  با سالمندان مبتلا به آلزایمر چگونه رفتار کنیم؟

• ۷- آرام اما ثابت قدم باشید. بعضی رفتارهای بد فرزندان شما ممکن است واقعا موجب عصبانیت شما شود. اما رفتار خشمگینانه با فرزندتان در بلند مدت خیلی جوابگو نیست. پدر و مادرانی که نمی توانند خشم خود را کنترل کنند، نمی­توانند در مورد چگونگی تنبیه فرزند خود منطقی تصمیم­گیری کنند. علاوه بر این، خشمگین بودن در موقع بیان اشتباهات فرزند و نقطه نظرات می­تواند باعث ایجاد یک سابقه بد از شما در ذهن فرزندان شود بدین معنا که اگر شما دائما در برخورد با کودک عصبانی و خشمگین باشید ممکن است در نهایت خشم شما معنی خود را از دست بدهد و شما را مجبور کند تا حتی فرزند خود را مورد آزار و اذیت قرار دهید.

• به این ترتیب، این ایده عاقلانه است که در زمانی که فرزندتان رفتار اشتباهی می­کنند خشم خود را کنترل کنید. برای مثال، اگر فرزند شما هنگام اتمام زمان بازی به شما بی­احترامی کند، خشمگین نشوید و به جای آن، آرام به آنها بگویید: "شما می دانید که نباید با من اینگونه صحبت کنید. زمان بازی تمام شده است و شما باید تکالیف مدرسه خود را انجام دهید." اگر کودک به رفتارهای نامناسب ادامه داد صبور باشید و خشم خود را کنترل کنید، چرا که نباید به کودکان آموزش دهید که آن­ها می­توانند به راحتی موجب خشمگین شدن شما شوند.
• برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد این موضوع، به مقاله "چگونه خشم خود را کنترل کنیم" مراجعه کنید.

• یک جبهه متحد با همسر خود  ارائه دهید. یکی از نکته­های  قدیمی از توصیه های والدین که امروزه هم مطرح می­شود این است که مطمئن شوید که با همسر خود یک جبهه متحد در مورد رعایت کردن قوانین توسط فرزندتان ایجاد کرده­اید.  این به این معنی است که هر دو والدین باید به قوانین متحد برای نظم و انضباط خانواده برسند و به همین ترتیب آنها را دنبال کنند. عدم پیروی از این قانون می تواند به مشکل منجر شود؛ در خانواده­ای که یکی از والدین در اجرای قوانین و مجازات­ها شرکت می­کند و دیگری نسبت به اجرای آن­ها که کم توجهی می­کند، ممکن است فرزند را تشویق کند تا در زمان انجام یک اشتباه به جای جبران اشتباه خود، به پدر و یا مادری که به اصطلاح آسان­گیر است پناه ببرد.
• به عنوان یک قاعده کلی، با رشد سنی کودکان اهمیت وجود یک جبهه متحد کاهش می­یابد. در سنین نوجوانی، اکثر کودکان متوجه خواهند شد که والدین ممکن است در مورد مسائل خاصی نظرات مختلفی داشته باشند و هیچکدام از آنها نیز اشتباه نکنند.

پیشنهاد شکوفایی به شما  جلوگیری از افتادن و شکستگی های مربوط به آن

• ۹- یک نمونه مثبت برای فرزندانتان باشید. همیشه همیشه همیشه به یاد داشته
  باشید که فرزندان شما با دیدن رفتار شما یاد می­گیرند که چگونه رفتار کنند. چیزهایی که به
  فرزندانتان می­گویید از اهمیت کمتری برخوردار است تا رفتارهایی که از خود نشان می­دهید. هنگامی که بچه ها
  درکنار شما هستند نحوه رفتار خود را در نظر بگیرید. تلاش کنید که یک فرد مودب، شاد، مراقب، سخت کار
  و کارآمد باشید و بچه هایتان متوجه این نوع رفتارها شوند.
• آنچه را که شما
  انجام نمی­دهید نیز بسیار مهم است. رفتارهایی که نمی­خواهید آنها در مقابل شما عمل
  کنند را در مقابل فرزندانتان انجام ندهید. این شامل اوقات تلخی، نابالغ رفتار کردن، یا انجام
  دادن عادت های بد است. به عنوان مثال، اگر شما بر اهمیت رفتارهای خوب با فرزندان
  خود تأکید کنید، اما هر روز چهارشنبه به مادر خود در تماس تلفنی توهین می­کنید این
  پیام را به کودکان خود ارسال می­کنید که هنگامی که کسی شما را آزار می دهد، داشتن رفتار
  بد با وی خوب و مناسب است و مشکلی ندارد.

1. ۱۰-      فراموش نکنید که به رفتارهای خوب پاداش بدهید. تنبیه نمودن تنها
   نیمی از نبرد است علاوه بر تنبیه رفتارهای بد، شما باید برای رفتارهای خوب مانند
   سخت­کوشی، مهربانی و صبوری و شکیبایی پاداش درنظر بگیرید. هنگامی که فرزند شما وظایف
   خود را با  سخت­کوشی و مهربانی و صبوری
   انجام می دهد، آنها را تشویق کنید تا آنها بدانند که به آنها توجه دارید. هنگامی که آنها به
   اینگونه برخوردها در مقابل رفتارهای خوب عادت کنند، برخوردی متضاد با اینگونه
   رفتارهای مناسب از سوی والدین خود نوعی تنبیه برای کودکان محسوب می­شود.
2. تحقیقات علمی نشان داده است که قدرت رفتارهای مثبت والدین را نباید دست کم
   گرفت.  در یک مطالعه نشان داده شده است که رفتارهای مثبت
   والدین با پایین آمدن سطح رفتارهای ضد اجتماعی و مصرف مواد مخدر فرزندان ارتباط
   مستقیم داشته است.

🔗 شرکت خدماتی پرستاری شکوفایی

https://www.shekufaee.com/%da%86%da%af%d9%88%d9%86%d9%87-%da%a9%d9%88%d8%af%da%a9%d8%a7%d9%86-%d8%b1%d8%a7-%d8%aa%d9%86%d8%a8%db%8c%d9%87-%da%a9%d9%86%db%8c%d9%85%d8%9f/